Inleiding
Gerbils zijn zeer sociale dieren en leven niet graag alleen. Eenzaam
gehouden dieren worden over het algemeen niet zo oud, worden vaak te
zwaar (dik) en ziek. Ze zijn veel minder actief, vriendelijk en minder
makkelijk tam te maken als ze alleen gehouden worden.
Ik merk vaak dat
dieren die alleen zitten (doordat hun maatje overleden is bijvoorbeeld)
veel schrikkeriger en onrustiger reageren als dieren die in tweetallen
gehouden worden. Samen sta je immers sterk, ze hebben duidelijk steun
aan elkaar. |
 |
Gerbils hebben echt behoefte aan een soortgenoot om samen te eten, spelen,
elkaar te verzorgen en om lekker tegen elkaar aan te slapen en het
territorium te verdedigen. Een mens kan een soortgenoot dus nooit vervangen
ook al geef je hem nog zoveel aandacht!
Twee dieren van hetzelfde geslacht samen houden gaat
eigenlijk altijd goed,
vaak zijn het broertjes of zusjes die elkaar al kennen. Twee dieren uit
verschillende nesten zijn, in de leeftijd tussen zes en acht weken, ook
probleemloos aan elkaar te koppelen. Ook oudere dieren zijn over
het algemeen makkelijk aan een pup te koppelen.
Twee oudere dieren samen
te koppelen vraagt meer geduld en tijd. En soms 'klikt' het ook gewoon
niet tussen twee dieren, dan is het waarschijnlijk verstandiger om voor
beide dieren een ander maatje te zoeken. Ik moet er tenslotte ook niet
aan denken dat ik in een kamer wordt opgesloten met een persoon die ik
echt niet mag....
Mongoolse gerbils kunnen beter niet in grotere groepen
samen worden gehouden, dit draait op den duur eigenlijk altijd weer uit
op heftige ruzies en vechtpartijen onderling. Meestal zo rond de
leeftijd dat de dieren geslachtsrijp worden
breken er gevechten uit om te bepalen wie de baas is. En ondanks dat
gerbils sociale dieren zijn kunnen ze
elkaar dan eenvoudigweg dood bijten...
 |
De Mongoolse gerbil komt zoals zijn naam al zegt uit Mongolië, waar
hij vooral leeft in onvruchtbare en zanderige steppegebieden. Ze leven
in een familie groep waar één paartje, het Alfa Koppeltje, dominant is.
Alleen dit koppeltje zorgt voor nageslacht.
De oudere jongen helpen mee bij
het grootbrengen en opvoeden van hun jongere broertjes en zusjes. Als
een ander vrouwtje (dit zal dan een dochter van het Alfa vrouwtje zijn)
de leeftijd bereikt dat ze zelf jongen kan gaan krijgen, zal ze uit
zichzelf uit de groep weggaan om een geschikte partner zoeken en haar eigen gezinnetje te stichten.
|
En als ze pech heeft zal ze door haar moeder worden verjaagd als ze
zich niet gedragen kan zoals haar moeder dat wil. Hetzelfde geld voor de
mannetjes die binnen de familiegroep geboren worden.
Maar wij mensen houden de dieren in kooien, dus kunnen ze niet
weggaan van de groep. Dit zal dat onherroepelijk vechten worden tussen
de dieren, totdat de zwakste het loodje legt (ze worden door hogere in
rangorde doodgebeten).
Gerbils vormen echte familieclans, en zullen een vreemd dier met z´n
allen proberen te verjagen. In een bak wordt dit wat moeilijk, het
vreemde dier kan dan niet vluchten. De familiegroep zal dan deze
‘indringer’ dood bijten! Zeker als dit een dier is
uit een andere familie met een ander geurtje.
|
 |
Ik heb zelf nooit geen problemen ondervonden met het
koppelen van de mannelijke pups aan hun vader (en eventueel oudere
broers), ook al heeft de vader deze zoons nooit geboren zien worden. De
vader is dan voor de geboorte van dit nest samen met zijn zoons uit het
vorige nest naar een eigen bak verhuisd.
Ze hebben hun eigen
'familiegeur' en zullen elkaar herkennen. Dit gebeurt natuurlijk wel
altijd onder toezicht! Ze kunnen zonder problemen een tijd samen
gehouden worden, maar het is wel aan te raden om ze in tweetallen op te
splitsen voordat de pups zo'n 3-4 maand oud zijn. Dit ook weer om
vechtpartijen onderling te voorkomen.
Wel geweldig om zo'n groep te
observeren, vaak is duidelijk te zien welke dieren er graag en veel met
elkaar optrekken. Een ideaal stel om samen te gaan houden!
 |
De meeste woestijndieren zijn nachtdieren, maar de gerbil niet. Ze
graven hele gangenstelsels onder de grond met verschillende nestkamers.
Op de warmste en de koudste uren van de dag blijft hij in zijn nest.
De rest van de tijd is de gerbil afwisselend een paar uur actief of rust
hij een paar uur. Dit gedrag vertonen ze ook wanneer ze in gevangenschap
gehouden worden. |